Boeklancering Van burn-out naar levenszin

Van burn-out naar levenszin

De zaadjes voor een burn-out worden al in onze vroege jeugd geplant en blijken een goede voorspeller voor het risico op een burn-out op latere leeftijd. Als je als kind leerde om na een vervelende gebeurtenis – je werd gepest, je konijn ging dood, je ouders gingen scheiden – je rug te rechten en door te gaan, zul je ook op latere leeftijd op die manier reageren op verlies. Dat kost (te) veel energie.

Ook als je als kind volwassen klussen ging dragen – je ouders steunden op jou, jij zorgde dat de boel niet uit de hand liep, deed klusjes die bleven liggen en niet bij jou hoorden – zul je in je volwassen leven geneigd zijn om meer verantwoordelijkheid te nemen dan goed voor je is. Dat put je uit.

Tot slot: als jouw verlangens en behoeftes ondergeschikt waren aan die van anderen, zul je als volwassene eerder een baan kiezen waar je hart niet ligt. Dat is zeer vermoeiend en leidt tot verlies aan focus. Niet stilstaan bij verlies en rouw, plekverwarring, en het negeren van je passie kunnen leiden tot een burn-out. Als deze onderliggende oorzaken onderkend worden, kan de cliënt nieuwe ervaringen opdoen die helend blijken te werken: alsnog stilstaan bij rouwmomenten die zijn overgeslagen, terugkeren naar de eigen plek en van daaruit de wereld tegemoet treden, en onderzoeken: waar gaat mijn hart echt naar uit?

Voor iedereen die vitaler wil leven of wil bijdragen aan vitalere organisaties en maatschappij.