Richtlijn diagnostiek en behandeling autismespectrumstoornissen bij kinderen en jeugdigen

De beste zorg voor de patiënt

Deze richtlijn is een landelijk geldende, optimale beschrijving van de best mogelijke zorg voor de patiënt, bedoeld om zorgverleners te ondersteunen bij de klinische besluitvorming. De richtlijn berust op de resultaten van wetenschappelijk onderzoek, ervaringskennis en aansluitende meningsvorming door beroepsbeoefenaren en patiënten. De richtlijn beoogt een leidraad te geven voor diagnostiek en behandeling aan alle professionals die betrokken zijn bij de zorgverlening aan kinderen en jeugdigen met een autismespectrumstoornis. 

Autismespectrumstoornissen

Onder autismespectrumstoornissen (ASS) valt een spectrum van stoornissen dat binnen de DSM-IV wordt geclassificeerd onder de pervasieve ontwikkelingsstoornissen. ASS komen minder frequent voor dan sommige andere psychiatrische ziektebeelden van de kinderleeftijd en adolescentie. ASS hebben echter een grote impact op de ontwikkeling en het functioneren van het kind en zijn/haar omgeving en hebben meestal een chronisch beloop. Ook voor de directe omgeving heeft de aandoening doorgaans grote invloed op het dagelijks bestaan. Het is aannemelijk dat de prevalentie van ASS is toegenomen naar een (geschatte) prevalentie van 60 tot 116 per 10.000. Deze toename heeft waarschijnlijk te maken met een toegenomen bewustwording en de verbreding van de diagnostische afgrenzing van autisme naar aan autisme verwante contactstoornissen. 

Over deze richtlijn

De NVvP heeft in samenspraak met de afdeling (voorheen sectie) Kinder- en jeugdpsychiatrie het initiatief genomen tot het ontwikkelen van deze richtlijn. 
Het doel van deze richtlijn is om artsen, in het bijzonder kinder- en jeugdpsychiaters, artsen werkzaam in de jeugdgezondheidszorg en kinderartsen, aanbevelingen aan te reiken die de betrouwbaarheid, efficiëntie en doelmatigheid van de diagnostiek en behandeling van patiënten met (vermoedelijke) ASS kunnen vergroten. De aanbevelingen zijn gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek en op good clinical evidence en betreffen instrumenten ten behoeve van screening en diagnostiek, de indicaties voor en aard van aanvullend somatisch en neuropsychologisch onderzoek, comorbiditeit, medicamenteuze en niet-medicamenteuze behandeling.