Alice van der Pas

Hoe komen ouders in de problemen? Het antwoord zit verborgen achter een gordijn van fabels over kinderen, ouders en opvoeding. In dit boek wordt het gordijn opzij geschoven en krijgt de lezer de feiten voorgelegd. Hieruit blijkt dat een kind grootbrengen niet alleen interessanter is dan wat men er doorgaans overleest, maar vooral minder voorspelbaar en minder controleerbaar.

Hoe komt het bijvoorbeeld dat de ene ouder níet in de problemen komt en de andere wel, terwijl ze allebei even goed of slecht zijn toegerust voor het ouderschap en even moeilijke kinderen hebben? Alice van der Pas beargumenteert dat niet ouders of het kind bepalen of het lukt om een kind goed groot te brengen, maar dat zogenaamde 'bufferprocessen' een minstens zo belangrijke rol spelen.

Wanneer hulpverleners hun aandacht anders richten - minder op ouder en kind, en meer op de processen die én kinderen én ouders moeten beschermen - zullen zij minder moeite hebben met 'moeilijke ouders', en ouders minder moeite met hulpverlening.

Na het succesrijke Naar een psychologie van ouderschap voert dr. Alice van der Pas in dit boek de lezer mee naar een absoluut nieuwe manier van denken over 'problemen' van ouderschap. Heikele onderwerpen gaat zij daarbij niet uit de weg. Zij schrijft voor de beroepskracht die met ouders of kinderen werkt, maar het algemene karakter van dit boek en de toegankelijke stijl maken het ook voor ouders uitdagende leesstof. Het gaat tenslotte over hen!

De wetenschap heeft weinig aandacht voor ouderschap. Alice van der Pas doet een serieuze poging om dit onderontwikkelde gebied van de psychologie in kaart te brengen. Drie zaken zijn opmerkelijk in de wijze waarop zij dat in dit boek doet:

• De bekommernis van de auteur om de belangen van kinderen staat buiten kijf. In dit boek echter, zet zij het kind even, theoretisch, de kamer uit opdat het de aandacht van de lezer niet afleidt van de ouders.
• Van der Pas geeft een totaalvisie op ouderschap door de interesse voor het interactionele en het systemische te integreren met aandacht voor de intrapsychische en cognitieve aspecten van ouderschap. 
• Uitzonderlijk, ten slotte, voor een boek over ouders, is dat het woord 'moeten' er niet in voorkomt. Een antwoord op de vraag hoe je als ouder je kind moet grootbrengen zul je in dit boek dan ook niet vinden. De aandacht van Van der Pas voor 'het gewone, nooit-goed-genoeg-ouderschap' is beschrijvend, analyserend, verklarend, ordenend ' niet normerend. 
  
  Van der Pas ontdoet ouderschap in Naar een psychologie van ouderschap van ideologische spinnenwebben en wollige mythologie.

Dit eerste deel behandelt de algemene principes van professionele hulp aan ouders door kinder- en jeugd(psycho)therapeuten, maatschappelijk werkers en sociotherapeuten, eerstelijnspsychologen, gezinstherapeuten, orthopedagogen en kinderpsychiaters. Het is voor hen geschreven, en zij zullen er hun teleurstellingen en geworstel in herkennen. Al lezende verandert ouderbegeleiding echter ook van een ondergewaardeerde bezigheid in de marge van hulp voor kinderen in een pluriforme methodiek met uitdagende mogelijkheden voor hulp aan ouders. Wat een omweg lijkt – samenwerken met ouders – is in feite immers de kortste weg naar hulp voor het kind.

Alice van der Pas schreef dit deel in nauwe samenspraak met ervaringsdeskundigen uit verschillende disciplines en sectoren van de kinder- en jeugdhulpverlening. Omdat dit veld steeds in beweging is, vindt de lezer in Aanmelding en onderzoek niet nóg meer voorschriften, protocollen, richtlijnen of schema’s, maar heldere betogingen over de eerste fase van hulpverlening aan kinderen en hun ouders. 

Aanmelding en onderzoek is een betrouwbaar leerboek en een onmisbaar naslagwerk voor praktijk en intervisie. Er is veel in te ontdekken voor de beginner, en veel te herkennen en op te frissen voor de ervaren ouderbegeleider.