'De wetenschappelijke studie van wat leven de moeite waard maakt'

De ontwikkeling van de Positieve Psychologie
Al sinds de oudheid houden mensen zich bezig met hoe mensen werken. Eerst binnen de filosofie en vanaf de 19^e eeuw in de psychologie, de kennis van de menselijke geest. De vraag ‘hoe werken mensen’ werd als snel vervangen door de meer prangende vraag ‘wat is er mis met sommige mensen en hoe lossen we dat op?’ Van de psychoanalyse van Freud tot de cognitieve gedragstherapie in de jaren vijftig: met meer wetenschappelijke onderbouwing werd er steeds beter onderzocht hoe mensen met allerhande psychische klachten geholpen konden worden. De humanistische psychologie met bekende psychologen als Abraham Maslow probeerde een tegenwicht te bieden, maar zij verkozen het werk buiten de kwantitatieve wetenschap. Daarmee lag de focus van de wetenschappelijke psychologie voor een flink deel op wat er mis kan zijn bij mensen. Ook op andere psychologische terreinen, zoals management en onderwijs, is de aandacht vaak vaak gevestigd op problemen.

Ontstaan Positieve Psychologie

Aan het eind van de 20^e eeuw wilde de toenmalige voorzitter van de Amerikaanse Psychologische Associatie (APA), Martin Seligman, de balans in de psychologie herstellen. Hij richtte het vakgebied van de positieve psychologie op. Belangrijke onderzoeksvragen daarbij zijn: wat maakt mensen gelukkig? Wanneer functioneren mensen optimaal? Hoe ontwikkelt iemand zijn talenten? Dit vakgebied moest geen vervanging worden, maar een aanvulling om de psychologie weer in balans te brengen.